ImmanuelMifsud

Huwa interessanti l-fatt li Mifsud ma ppjanax konxjament li jsir kittieb. Bħala żagħżugħ, huwa kien jaħdem l-aktar fuq it-teatru alternattiv, allura t-tranżizzjoni tiegħu għall-proża ma kinitx diretta jew ovvja daqskemm wieħed jimmaġina. Minflok, jeħtieġ li nifhmu x’kien dak li għamel lil Immanuel Mifsud il-kittieb li hu llum, partikolarment l-amalgamar tal-interessi letterarji, l-avvenimenti storiċi, u l-esperjenzi personali tiegħu.

Mifsud kiber fit-tmeninijiet, li kienu snin ta’ taqlib f’Malta, u għalhekk, ħass il-bżonn li jipprotesta. Għall-bidu ħaseb li hu kien żagħżugħ bħall-oħrajn li qed iwiddeb lill-Istat u lill-Establishment; probabbilment stajt tiddeskrivih bħala enfant terrible. Iżda l-aġir tiegħu ta’ sfida ħareġ b’mod differenti. Fl-istejjer qosra tiegħu, indirizza din il-ħtieġa li ħass li jipprotesta – l-ewwel ġabra tiegħu, Stejjer ta’ Nies Koroh (ippubblikata minnu stess, 1991), kellha rabta diretta mat-tmeninijiet. Huwa kien tal-fehma li n-novella kienet il-veikolu addattat biex isemma’ l-iskuntentizza tiegħu, filwaqt li beda jesplora l-faxxinu ġdid bil-Komuniżmu fl-Ewropa Ċentrali.

Għalkemm kien hemm nuqqas ta’ xogħlijiet dwar it-tmeninijiet u d-disgħinijiet f’Malta, hu u jipprova jagħmel isem fid-dinja letterarja lokali, Mifsud iltaqa’ ma’ ċerti sfidi peress li l-pubblikaturi dak iż-żmien ma kinux jemmnu f’kittieba żgħażagħ li ma jafhom ħadd. Madankollu, dan ma waqqafx lil Mifsud milli jippersisti u jisfida l-istatus quo, filwaqt li osserva bidliet sinifikanti u ċaqliq fis-soċjetà fid-disgħinijiet, partikolarment fl-edukazzjoni u fil-midja. Il-liberalizzazzjoni tal-midja tatu xi ħaġa ġdida fuqiex jixħet ħarstu u viżjoni biex jikkunsidra l-kunċett ta’ kif sirna iżjed komdi nxerrdu aspetti minn ħajjitna, anke żżejjed, dak li hu jsejjaħ “is-soċjetà konfessjonali”.

Sors ieħor ta’ ispirazzjoni għal Mifsud huwa l-lejl, peress li l-kitbiet tiegħu ħafna drabi huma mnisslin mir-ritmi ċirkadjani tal-lejl, li jindikaw riflessjoni u solitudni. Mhuwiex ta’ sorpriża li l-karattri li joħorġu f’dawn is-sigħat ta’ tard billejl u jinfilsaw ruħhom fix-xogħlijiet tiegħu huma miżantropi: individwi goffi u marġinalizzati.

Konxju tal-periklu li jinstema’ ripetittiv u li jaqa’ fil-klixejiet tant mistkerrhin, Mifsud iddeċieda li jinfatam minn dak li kien imdorri bih u jitbiegħed mill-ġeneru li kien sar sinonimu miegħu: dak li juri n-naħa oskura tal-bniedem. Permezz tax-xogħol awtobijografiku/bijografiku Fl-Isem tal-Missier (u tal-Iben) (Klabb Kotba Maltin, 2010), huwa esplora r-relazzjoni fraġli li kellu ma’ missieru. F’punt minnhom f’ħajtu, huwa ħass li kellu jiffoka fuq din ir-relazzjoni, bħallikieku ried jaffaċċja emozzjonijiet moħbija ta’ ħtija li kienu jsusu kemm wara l-missier, u anke wara l-iben. Dan ix-xogħol għadu, sal-lum, wieħed mill-aktar xogħlijiet tiegħu li għamlu suċċess. Il-qabża bejn dak li jinteressa lilu personalment u dak li eventwalment jiġbed lill-qarrejja tiegħu għadha misteru għal Mifsud, imma bħala kittieb, hu jittrażmetti enerġija nervuża. Huwa jirreżisti l-perċezzjoni li forsi huwa għajta fid-deżert, u essenzjalment, permezz tal-kitba u l-letteratura, jittama li jirnexxilu jegħleb l-ostakli u jippreżenta lill-bniedem b’modi mhux konvenzjonali, billi jiddistakka ruħu mill-isterjotipi.